poradnik-logopedyczny.plinterdyscyplinarny serwis logopedyczny

Prawo do nauki i równy dostęp do nauki

Działy pokrewne » Prawo » Prawo do nauki i równy dostęp do nauki

Prawo do nauki i równy dostęp do nauki

Oto ważniejsze akty prawne regulujące prawo do nauki (stan prawny na dzień 1 styczeń 1999r):

1. Konstytucja RP gwarantuje wszystkim równy dostęp do nauki.
2. Zgodnie z Konwencją Dziecka przyjętą przez Zgromadzenie Ogólne Narodów Zjednoczonych dn. 20 XI 1989 r. Ratyfikowaną przez władzę RP w 1991r. (Dz.U.1991r.,Nr 120, poz.526;art.23), państwo ma działać na rzecz zapewnienia dzieciom niepełnosprawnym skutecznego dostępu m.in. do oświaty, nauki, przygotowania zawodowego, ma umożliwić dzieciom integrację ze społeczeństwem i wszechstronny, osobisty rozwój.
3. Kształcenie dzieci i młodzieży reguluje ustawa z dn.7 IX 1991r. O systemie oświaty (Dz.U. z 1996r., Nr 67, poz.329 z późn. zm.; ostatnia zmiana: Dz.U. z 1998r., Nr 117, poz. 759).

System oświaty zapewnia w szczególności (art.1):

• Realizację prawa każdego obywatela RP do kształcenia się oraz prawa dzieci i młodzieży do wychowania i opieki, odpowiednich do wieku i osiągniętego rozwoju,
• Dostosowanie treści, metod i organizacji nauczania do możliwości psychofizycznych uczniów, a także możliwości korzystania z opieki psychologicznej i specjalnych form pracy dydaktycznej,
• Opiekę nad uczniami ze znacznymi lub sprzężonymi dysfunkcjami poprzez umożliwienie realizowania indywidualnych form i programów nauczania,
• Możliwość pobierania nauki we wszystkich typach szkół przez dzieci i młodzież niepełnosprawną oraz niedostosowaną społecznie, zgodnie z indywidualnymi potrzebami rozwojowymi i edukacyjnymi oraz predyspozycjami.

Zarządzenie Nr 29 Ministra Edukacji Narodowej z dn. 4 października 1993r. W sprawie zasad organizowania opieki nad uczniami niepełnosprawnymi, ich kształcenia w ogólnodostępnych i integracyjnych publicznych przedszkolach, szkołach i placówkach oraz organizacji kształcenia specjalnego (Dz. U. MEN z 1993r., Nr 9, poz.36).

Zarządzenie precyzuje rodzaj, stopień odchyleń i zaburzeń rozwojowych dzieci i młodzieży oraz określa dla nich typy szkół specjalnych. Stanowi ono, że opieką, wychowaniem i kształceniem specjalnym obejmuje się dzieci i młodzież niepełnosprawną ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi, zakwalifikowaną do kształcenia specjalnego przez publiczną Poradnię Psychologiczno-Pedagogiczną lub inną poradnię specjalistyczną. W ogólnodostępnych szkołach i przedszkolach mogą być organizowane oddziały integracyjne. Mogą być również organizowane publiczne integracyjne przedszkola i szkoły, w których wszystkie oddziały i klasy są integracyjne.

Rozporządzenie MEN z dn. 30 stycznia 1997r. w sprawie zasad organizowania zajęć rewalidacyjno-wychowawczych dla dzieci i młodzieży upośledzonych umysłowo w stopniu głębokim (Dz. U. z 1997r., Nr 14, poz.76) Rozporządzenie reguluje objęcie wszystkich dzieci i młodzieży upośledzonej umysłowo w stopniu głębokim, w wieku od 3 do 25 lat różnorodnymi, dostosowanymi do ich możliwości rozwojowych zajęciami rewalidacyjnymi w wymiarze 20 godzin tygodniowo przy pracy zespołowej i 10 godzin tygodniowo przy pracy indywidualnej (§2, §9.1)

Kto orzeka o rodzaju i formie edukacji dziecka niepełnosprawnego?

1. Postępowanie kwalifikacyjne wszczyna się na wniosek psychologa lub pedagoga za zgodą rodziców (opiekuna prawnego).
2. Kwalifikacje do kształcenia specjalnego i integracyjnego dokonują Poradnie Psychologiczno-Pedagogiczne (PPP), bądź inne poradnie specjalistyczne, w których działają powołane przez dyrektora poradni Zespoły Orzekające.
3. Od orzeczenia wydanego przez Zespół Orzekający danej poradni rejonowej rodzice/prawni opiekunowie dziecka mogą się odwołać (w terminie 14 dni od daty jego otrzymania) do wyznaczonej przez Kuratora Oświaty poradni rozpatrującej odwołania. Jej orzeczenie jest ostateczne.

Pamiętajmy, że ostateczna decyzja o wyborze odpowiedniej formy kształcenia, placówki należy do rodziców lub opiekunów dziecka niepełnosprawnego. Korzystanie z pomocy poradni jest dobrowolne i nieodpłatne.

Ustawa z dn. 7 września 1991r. o systemie oświaty (Dz. U.z 1996r., Nr 67, poz.329, z późn. zm.).

• Dzieci niepełnosprawne objęte są wychowaniem przedszkolnym w wieku od 3 do 6 lat, na równi z pełnosprawnymi rówieśnikami (art.14.1).
• W wieku 6 lat mają prawo do rocznego przygotowania przedszkolnego (tzw. „zerówka"). Pobyt dziecka w przedszkolu może być przedłużony do 10 roku życia (a ściślej do końca roku szkolnego, w tym roku kalendarzowym, w którym dziecko kończy 10 lat), ale tylko gdy posiada ono orzeczenie PPP kwalifikujące do kształcenia specjalnego (art.14.1a.).
• Obowiązek szkolny każdego dziecka rozpoczyna się z początkiem roku szkolnego, w tym roku kalendarzowym, w którym kończy ono 7 lat oraz trwa do ukończenia szkoły podstawowej, nie dłużej jednak niż do ukończenia 18 lat.

Ale na mocy szczegółowych przepisów:

• Uczniowie niepełnosprawni mają możliwość kontynuowania nauki w szkole podstawowej specjalnej do ukończenia 21 lat, a w szkole ponad podstawowej specjalnej nie dłużej niż do ukończenia 24 lat (Dz. U. MEN z 1993r., Nr 9, poz. 36; §15).
• Za spełnienie obowiązku szkolnego uznaje się również udział dzieci i młodzieży w zajęciach rewalidacyjno-wychowawczych.

Od dn. 1 września 1999 r. gmina zakłada i prowadzi m. in.: publiczne przedszkola, w tym z oddziałami integracyjnymi, przedszkola specjalne, szkoły podstawowe i gimnazja, w tym z oddziałami integracyjnymi . Powiat zakłada i prowadzi m. in.: publiczne szkoły podstawowe specjalne i gimnazja specjalne, szkoły ponad gimnazjalne, w tym z oddziałami integracyjnymi, Poradnie Psychologiczno-Pedagogiczne.

Zakres świadczeń na rzecz uczniów niepełnosprawnych (Zarządzenie Nr 29 MEN z dn. 4 października 1993r. Dz. Urz. MEN z 1993r., Nr9, poz.36):

• Nieodpłatne zaopatrzenie w podręczniki w szkołach specjalnych.
• Częściowo odpłatny pobyt w internacie specjalnego ośrodka szkolno-wychowawczego (w szczególnie trudnej sytuacji materialnej dziecko może być czasowo lub stale zwolnione z opłat, bądź odpłatność ta może być zmniejszona).
• Odpowiednie wyposażenie i oprzyrządowanie miejsca nauki.
• Zakup specjalistycznych środków dydaktycznych.
• Wspieranie rozwoju psychicznego i efektywności uczenia się poprzez pomoc psychologiczno-pedagogiczną w formie specjalistycznych zajęć korekcyjno-kompensacyjnych, logopedycznych oraz innych zajęć o charakterze terapeutycznym.

Obowiązkiem gminy jest zapewnienie bezpłatnego transportu i opieki w czasie przewozu dzieci niepełnosprawnych uczęszczających do publicznych szkół podstawowych i gimnazjów (Ustawa z dn. 25 lipca 1998 r. o zmianie ustawy o systemie oświaty Dz. U. z 1998 r., Nr 117, poz. 759).

Opracowane na podstawie ulotki „Poznaj swoje prawa” wydanej przez KLON/JAWOR