poradnik-logopedyczny.plinterdyscyplinarny serwis logopedyczny

Bezpłatne świadczenia zdrowotne (stomatologiczne, sanatoryjne i rehabilitacyjne - turnusy) dla osób z upośledzeniem umysłowym

Działy pokrewne » Prawo » Bezpłatne świadczenia zdrowotne (stomatologiczne, sanatoryjne i rehabilitacyjne - turnusy) dla osób z upośledzeniem umysłowym

I. Świadczenia zdrowotne lekarza stomatologa oraz materiały stomatologiczne przysługujące osobom ubezpieczonym.

Katalog (wykaz) świadczeń zdrowotnych lekarza stomatologa oraz podstawowych materiałów stomatologicznych - przysługujących ubezpieczonym - jest ustalany w drodze stosownego rozporządzenia ministra zdrowia.

Dzieci i młodzież do ukończenia 18 roku życia oraz kobiety w ciąży i w okresie połogu mają prawo do bezpłatnych dodatkowych świadczeń zdrowotnych lekarza stomatologa oraz materiałów stosowanych przy udzielaniu tych świadczeń.

Osobom upośledzonym umysłowo w stopniu znacznym lub głębokim, jeżeli wynika to ze wskazań medycznych, przysługują bezpłatnie:

1. świadczenia zdrowotne lekarza stomatologa wykonywane w znieczuleniu ogólnym,
2. kompozytowe materiały światłoutwardzalne do wypełnień.

Jeżeli leczenie lub diagnostyka nie może być realizowane na terenie kraju ...

Kasy chorych nie finansują kosztów leczenia ubezpieczonego poza granicami kraju, chyba że umowy międzynarodowe ratyfikowane przez Rzeczpospolitą Polską stanowią inaczej.

Minister zdrowia może skierować ubezpieczonego do przeprowadzenia za granicą leczenia lub badań diagnostycznych, których nie przeprowadza się w kraju. Koszty tych świadczeń oraz koszty transportu ubezpieczonego za granicę i transportu do kraju są finansowane z budżetu państwa.

Podstawą podjęcia starań o leczenie za granicą na koszt Mnisterstwa Zdrowia jest „Wniosek o leczenie pacjenta za granicą”, wystawiony jedynie przez lekarza legitymującego się tytułem naukowym profesora lub stopniem naukowym doktora habilitowanego w dziedzinie nauk medycznych, który stwierdza brak możliwości leczenia w kraju i proponuje określoną placówkę leczniczą za granicą, po uzyskaniu pozytywnej opinii krajowego specjalisty z odpowiedniej dziedziny medycyny.

Do wniosku takiego konieczne jest załączenie:

• podania pacjenta lub rodziców (opiekunów) dziecka zawierające prośbę o uzyskanie zgody na wyjazd na leczenie za granicą;
• odpis historii choroby (epikryza) wraz z tłumaczeniem na język proponowanego kraju leczenia (przez tłumacza przysięgłego) oraz wyniki badań dodatkowych;
• zaświadczenia o dochodach z miejsca pracy pacjenta lub jego rodziców, odcinek renty (emerytury) lub zaświadczenie z ośrodka pomocy społecznej;
• oświadczenie pacjenta lub rodziców (opiekuna prawnego) dziecka o braku możliwości pokrycia kosztów leczenia za granicą ze środków własnych.

Komplet dokumentów należy przekazać do Biura Rozliczeń Międzynarodowych: 00-054 Warszawa, ul. Jasna 24, tel. 22-827 90 44.

II. Dodatkowe bezpłatne świadczenia dla osób z upośledzeniem umysłowym.

Leczenie uzdrowiskowe (sanatoria)

1. Leczenie uzdrowiskowe (w sanatorium) przysługuje ubezpieczonym na podstawie skierowania wystawionego przez lekarza ubezpieczenia zdrowotnego.
2. Skierowanie winno być rozpatrzone w ciągu 30 dni o daty jego wpływu do Kasy Chorych.
3. Skierowanie wystawione przez lekarza podlega potwierdzeniu przez Kasę Chorych. Kasa Chorych może nie potwierdzić skierowania z przyczyn merytorycznych lub z powodu braku miejsc w sanatorium. W przypadku nie potwierdzenia skierowania z powodu braku miejsc w sanatorium osoba ubezpieczona jest wpisywana na listę oczekujących.
4. Potwierdzenie skierowania Kasa Chorych doręcza ubezpieczonemu nie później niż 14 dni przed planowaną datą rozpoczęcia leczenia.
5. Osoby skierowane do leczenia uzdrowiskowe ponoszą koszty przejazdu. Koszty przejazdu do sanatorium (i z powrotem) są kosztami, które podlegają odliczeniu od podatku dochodowego.
6. Osoba niepełnosprawna, która z powodu dysfunkcji narządu ruchu nie może korzystać ze środków transportu publicznego, posiada uprawnienie do bezpłatnego przewozu środkiem transportu sanitarnego.
7. Leczenie uzdrowiskowe (sanatoryjne) jest bezpłatne, a koszty wyżywienia i zakwaterowania podlegają częściowej odpłatności (zależnie od standardu zakwaterowania i pory roku).
8. Nie podlegają ubezpieczeniu z innego tytułu dzieci osób ubezpieczonych, do 18 roku życia (a jeśli się uczą dalej - do ukończenia 26 roku życia), nie ponoszą kosztów zakwaterowania i wyżywienia w prewentorium i sanatorium uzdrowiskowym; nie podlegające ubezpieczeniu z innego tytułu dziecko osoby ubezpieczonej, które ma orzeczony znaczny stopień niepełnosprawności, nie ponosi kosztów wyżywienia i zakwaterowania bez względu na wiek.

Turnusy rehabilitacyjne

1. Turnusy rehabilitacyjne to „aktywna forma rehabilitacji połączona z elementami wypoczynku, mająca na celu poprawę sprawności, wyrobienie zaradności, pobudzanie i rozwijanie zainteresowań”.
2. Udział w turnusie rehabilitacyjnym jest raz w roku dofinansowywany przez Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych (PFRON).
3. Uprawnienie do dofinansowania posiadają osoby niepełnosprawne (zarówno dzieci jak i osoby dorosłe).
4. O dofinansowanie udziału w turnusie rehabilitacyjnym można ubiegać się w Powiatowych Centrach Pomocy Rodzinie lub poprzez pracowników socjalnych obsługujących teren zamieszkania wnioskodawcy.
5. Do udziału w turnusie rehabilitacyjnym kieruje lekarz.
6. Na wyraźne i uzasadnione zalecenie lekarskie, osobie niepełnosprawnej podczas trwania turnusu przysługuje opiekun, którego pobyt może być dofinansowywany ze środków PFRON.
7. Turnusy rehabilitacyjne, w których uczestniczą osoby niepełnosprawne korzystające z dofinansowania PFRON, mogą być organizowane jedynie w ośrodkach, które uzyskały wpis do rejestru ośrodków uprawnionych do organizowania turnusów rehabilitacyjnych. Decyzję o wpisie do rejestru ośrodków podejmuje Pełnomocnik Rządu ds. Osób Niepełnosprawnych. Turnusy mogą być organizowane poza uprawnionymi ośrodkami tylko w przypadku turnusu specjalistycznego.
8. Wysokość dofinansowania wynosi:
   • dla osoby ze znacznym stopniem niepełnosprawności - 75 % najniższego wynagrodzenia;
   • dla osoby z umiarkowanym stopniem niepełnosprawności - 70 % najniższego wynagrodzenia;
   • dla osoby z lekkim stopniem niepełnosprawności 65 % najniższego wynagrodzenia;
   • dla dziecka niepełnosprawnego - 75 % najniższego wynagrodzenia;
   • dla niezbędnego opiekuna - 50 % najniższego wynagrodzenia;
   • dla osoby niepełnosprawnej zatrudnionej w zakładzie pracy chronionej - 50 % najniższego wynagrodzenia.
9. Dofinansowanie nie przysługuje, jeśli miesięczny dochód na jednego członka rodziny osoby niepełnosprawnej przekracza kwotę trzykrotnego najniższego wynagrodzenia.
10. W przypadku uzasadnionym szczególnie trudną sytuacją życiową osoby niepełnosprawnej, potwierdzoną wywiadem środowiskowym przeprowadzonym przez pracownika socjalnego, PCPR może przyznać dofinansowanie w wysokości do 100 % najniższego wynagrodzenia.
11. Nieskrępowanego wyboru organizatora turnusu dokonuje Wnioskodawca.
12. Powiatowe Centrum Pomocy Rodzinie winno udostępniać osobie niepełnosprawnej możliwie szeroki wykaz organizatorów turnusów rehabilitacyjnych.
13. Zakres rehabilitacji i zabiegów leczniczych w toku turnusu rehabilitacyjnego jest określony przez organizatora i powinien być elementem oferty przedstawianej potencjalnym uczestnikom.
14. Uczestnikom turnusu rehabilitacyjnego przysługują uprawnienia do zwolnienia od pracy, a także prawo do odliczeń podatkowych z tytułu uczestnictwa w turnusie (odrębne przepisy).